Toen Els Lozie op 7 juli 2003 uithaalde en het zoontje van haar vriend twee stampen in de buik toediende die de jongen het leven hebben gekost, had ze niet de intentie om de peuter te doden. Het was volgens advocate An Govers een impulsieve reactie van een laagbegaafde vrouw die niet om kan met stress die ze had door haar nieuwe zwangerschap en haar nieuw samengesteld gezin.
Voor openbaar aanklager Luc Strypsteen is er wel degelijk sprake van doodslag. “Er is geen twijfel dat ze de jongen dood wilde. Dat blijkt uit medische verslagen en het gebruikte geweld. Het waren geen oppervlakkige verwondingen. Ze deed ook niks toen ze vaststelde dat Quinten niet meer reageerde. Haar enige bekommernis na de fatale stampen was hoe ze de politie kon misleiden.”
“Nu is ze de perfecte moeder van haar drie eigen kinderen, maar als stiefmoeder was ze voor Quinten een heuse nachtmerrie”, besloot hij zijn
rekwisitoor.
De advocaten van de beklaagde spreken van onopzettelijke doding van de peuter. Dat die zevende juli het eindpunt was van een lange reeks van mishandelingen, werd door advocaat Dirk Cauwelier ontkend. Hij overliep de diverse getuigenissen van de artsen die Quinten Verbeke vanaf nieuwjaar 2003 hadden behandeld. Objectieve bewijzen zijn er volgens de raadsman
nergens, steeds hebben de artsen zich over de blauwe plekken en verwondingen aan de genitaliën op de vlakte gehouden. “De burgerlijke partij gebruikt de vermeende mishandeling als sfeerschepping, maar kan dit niet hard maken. Bovendien wordt Els Lozie er ook niet voor vervolgd.”
De verdediging blijft erbij dat de beet die na Quintens dood gevonden werd op zijn onderarm en zonder twijfel van Els Lozie was, al spelend werd toegebracht. Daarvoor werd verwezen naar het verslag van de tandarts die de peuter na zijn dood onderzocht en sprak van een oppervlakkige bijtwonde, in tegenstelling tot de expert die op het proces van een harde pijnlijke beet sprak.
De raadslui van de beklaagden kwamen terug op de paniek die er bij Lozie was eens zij besefte wat er aan de hand was, en ontkenden dat de vrouw wist dat de jongen aan het sterven was.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier