Het baby’tje dat L.D. in augustus 2008 baarde in de kelder van een fatgebouw in Oostende, lag geplooid in een emmer met de placenta in een handdoek er bovenop gelegd. Toch houdt de 27-jarige vrouw vast aan haar verklaring dat ze wilde dat het kindje gevonden werd. Ze herhaalde dat maandagmorgen na een lang kruisverhoor voor het Hof van Assisen in Brugge. Herhaaldelijk haalde de beschuldigde de opgedoken paniek aan als verklaring voor haar optreden.
Met korte, afgemeten zinnen antwoordde de vrouw op de vele vragen van de voorzitter. Toen L.D. het relaas moest doen van de bevalling en ze vertelde hoe ze nog even aan de handjes en de voetjes van het meisje had gewreven, brak ze even in tranen uit.
In de zomer van 2008 had de jonge vrouw eindelijk een stabiele relatie gevonden. “Het beste wat me ooit was overkwamen”, verklaarde ze daarover. Sinds haar 18de had de vrouw verschillende relaties gehad en trok ze steeds snel in bij haar nieuwe liefdes. Op administratief vlak was ze met niks in orde. Ze had een kleine openstaande schuld en ze had sinds anderhalf jaar voor de feiten niet meer gewerkt.
Sinds het najaar van 2007 had de vrouw onbeschermde seks. Toen was ze nog samen met F.D., die later de biologische vader bleek van baby Elise. Ook in haar latere relatie nam ze geen contraceptie. “Ik had geen voorschriftjes meer, en evenmin het geld om de pil te kopen”, legde ze aan het Assisenhof uit.
Doodsbang
De vrouw herhaalde dat ze niks wist van een zwangerschap. Die zomer was ze zelf enkele kilo’s vermagerd. Andere tekenen van een zwangerschap waren er volgens haar evenmin. “Ik merkte pas iets van die zwangerschap de nacht van de bevalling, toen ik naar het toilet ging. Waarom ik naar de kelder ging ? Ik weet het niet.” Voorzitter De Tandt ging daar enkele keren op door, omdat de beschuldigde in het verleden te kennen had gegeven dat ze in die kelder doodsbang was. Dat ze aan een inspecteur zei dat ze “toen haar verstand op nul had gezet en deed wat ze moest doen”, verklaarde L.D. door te zeggen dat ze gewoon alleen wilde zijn.
Ze nam enkel een handdoek en een t-shirt mee naar de kelder. Een keukenrol gebruikte ze later om de sporen van de bevalling op te poetsen. Dat velletje papier had ze naar eigen zeggen gevonden tussen het vuilnis in de kelder . “Toevallig toch dat het precies een stuk keukenrol was dat uit jullie flat kwam”, wierp de voorzitter haar voor de voeten.
L.D. vertelde hoe ze het kindje ter wereld bracht. “Ik raakte in paniek toen ik de lift hoorde. Ik heb alles dan in een emmer gestopt. Ik wilde dat het kindje gevonden werd.” Waarop voorzitter De Tandt reageerde dat dit toch wel erg onwaarschijnlijk was. “Achtergelaten in een donker hokje waar niemand meer kwam. Dubbelgeplooid in een emmer, de voetjes en het hoofd omhoog. Met daarop de handdoek en de placenta. Geloof je dat nu zelf ? De baby was niet te zien en werd als een stuk vuil achtergelaten.”
Na de bevalling ging L.D. terug naar haar flat, waste ze zich en rookte en sigaret om daarna nog kort te slapen. “Ik durfde niet meer terug te gaan, uit schrik voor wat ik er zou aantreffen.” De vrouw zette na de bevalling haar leven gewoon voort. Vrienden die haar kort nadien ontmoetten, zeiden dat ze “zeer opgewekt en vriendelijk was”. Naar de begrafenis van haar kind is ze niet geweest, uit schrik vertelde ze.
Toen de politie haar voor de eerste keer ondervroeg, bleef de vrouw -ondanks de bewijslast van de DNA-analyse- aanvankelijk ontkennen.
(Belga/BS)
Meer over dit onderwerp vanavond in het journaal van FOCUS-WTV, vanaf 18 uur. Meer ook in de Krant van West-Vlaanderen.
Hier vind je het beeldverslag:
Bron: focus-wtv.tv
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier