“Uiteraard zijn er vele moeilijke momenten, maar ik haal kracht uit het feit dat ik zijn laatste wens kon vervullen : hij wou absoluut thuis sterven. Waar hij die laatste dag de kracht vandaan haalde, weet ik niet. Maar hij richtte zijn hoofd op, gaf mij een afscheidskus en stierf”, zegt Annie Van Belleghem, de weduwe van Clubbeheerder Antoine Vanhove die op 10 februari overleed aan Krant van West-Vlaanderen.
Over het verlies van zijn 2 kinderen
“Antoine heeft zwaar geleden onder dat verlies. Hij overwoog zelfs op een bepaald moment om zelf uit het leven te stappen. Hij trok naar zijn duivenkot en keek met een sombere blik naar de dwarsbalk van dat kot. Alsof hij bestudeerde of die balk zijn gewicht van 105 kilo kon torsen.”
“Ik heb hem toen gezegd : ga kijken naar de wedstrijd van Club tegen West Bromwich Albion en engageer je meer bij blauwzwart. Hij was toen amper 32 en heeft onze groentehandel verkocht.”
Over de laatste dagen van Antoine Vanhove
“Elke dag ging Antoine achteruit. Op een bepaald moment wilden de artsen dat hij opgenomen werd in de afdeling palliatieve zorgen. Maar ik heb dat niet toegestaan. Ik zag dat Antoines ogen vuur schoten : het was alsof hij mij met zijn blik wou vermoorden, omdat hij dacht dat ik wou verzaken aan mijn belofte.”
“De allerlaatste dag rolde zijn hoofd van het kussen. Ik zei : kussen, hij dacht dat ik kusje bedoelde. Met een enorme inspanning, ik weet niet waar hij die kracht vandaan haalde, hief hij zijn hoofd op en gaf mij een kus op de mond. ‘t Was zijn afscheidskus, want hij zeeg neer, sloot zijn ogen en stierf.” (Stefan Vankerkhoven)
Uitgebreide versie in Krant van West-Vlaanderen (editie Brugsch Handelsblad en editie De Weekbode Torhout) van 30 oktober 2009.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier