Giuseppe Minervini, zoon van een Italiaanse vader en Vlaamse moeder, is gepassioneerd door filosofie en heeft nu al een eerste roman uit. Giuseppe is al heel jong bezig met levensvragen en levensbeschouwingen en dat leidde tot zijn eerste roman ‘Rubikosofie’, deels een autobiografie en deels fictie.
Giuseppe Minervini (18) zit nu in zijn eerste jaar bio-ingenieur aan de Kulak in Kortrijk. “Maar na vijf jaar bio-ingenieur wil ik zeker nog een jaar filosofie studeren”, zegt hij. “Ik ben immers al van mijn 14 jaar met filosofie bezig.” Toen Giuseppe in het vijfde middelbaar een verplicht boek moest lezen, vond hij dat in tegenstelling tot de leraar een rotslecht boek. “Ik zal er dan maar zelf een schrijven, zei ik hem! Wat aanvankelijk als grap bedoeld was, werd realiteit en ik schreef de eerste vier hoofdstukken van mijn eerste boek. Ik liet het op advies van mijn leraar Nederlands even rusten. Na lang nadenken over het verhaal schreef ik in maart van dit jaar een vijfde hoofdstuk en in april was het hele manuscript af.”
Existentialistisch
Het boek kreeg de titel Rubikosofie. “Het grote verhaal zit hem niet in de omgeving van het hoofdpersonage, maar wel in zijn gevoelens en denkpatronen”, legt Giuseppe uit. “Hij redeneert over die gevoelens. Een voorbeeld: hoop is eigenlijk twijfel, als je iets hoopt dan twijfel je en als je twijfelt ben je onzeker, als je onzeker bent dan voel je ook een bepaalde wanhoop en als je wanhopig bent kan dat veranderen in waanzin. Hoop is voor hem dus gelijk aan waanzin! Om die onzekerheid tegen te gaan, gebruikt hij de Rubik kubus. Als hij redeneert bij het hanteren van die kubus, heeft hij wel de zekerheid dat hij die kubus kan oplossen. Dat is wiskunde, dan kun je oplossen door te redeneren.”
(IB)
Meer in Krant van West-Vlaanderen, editie De Weekbode Roeselare
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier