Compact Disk Dummies: “Het bestaan is veel meer dan ‘yolo'”

Redactie KW

Zondag 25 maart 2012. De Desselgemse broers Lennert en Janus Coorevits worden in de Ancienne Belgique in Brussel uitgeroepen tot winnaars van Humo’s Rock Rally. Vrijdag 6 mei 2016. Pas vier jaar later is hij er, hun eerste cd ‘Silver Souls’. Een zware bevalling, maar een eigen sound ontwikkelen, kost tijd. Een dag voor Pukkelpop laten we hen aan het woord. “We zijn op alle vlakken volwassener geworden.”

De hitte houdt huis in Gent. Een tongbreker bedenk ik terwijl ik even moet wachten in het kantoor van N.E.W.S., het platenlabel van de broers Lennert (23) en Janus (21) Coorevits, die samen Compact Disk Dummies vormen. Vier jaar geleden hees de jury van Humo’s Rock Rally het duo uit Desselgem tijdens de finale in de Ancienne Belgique in Brussel op het ereschavot van ‘s lands belangrijkste rockconcours. Die overwinning gaf hen vleugels. De voorbije jaren wekten ze de energie die van hun performance in de hoofdstedelijke muziektempel afspatte tot leven in tal van jeugdhuizen en muziekfestivals van klein tot groot zoals de Lokerse Feesten en Pukkelpop.

In maart 2013, een jaar na hun zege, zag Mess with us het daglicht, een eerste ep waarvan de single The Reeling het meteen tot de eerste plaats van De Afrekening van Studio Brussel schopte. Na de singles Mess with us en What you want bleef het lange tijd stil rond de broers: hun debuut-cd leek in de pijplijn te blijven steken. Een windstilte die dit voorjaar werd verbroken met Holy Love, de teaser voor Silver Souls, het eerste album van het tweetal.

Rock & dance

In dit Snapchat-tijdperk is vier jaar een eeuwigheid voor een debuut, maar de broers namen hun tijd, wat wijst op enige weerspannigheid, doorgaans de voedstervader van belangwekkende rock en dance. En laten rock en dance nu net de ingrediënten zijn waar ze hun sound mee sauzen op Silver Souls.

Compact Disk Dummies:

In interviews die de voorbije maanden verschenen, zongen de broers de lof van eighties-synthpopband Human League en hun hang naar minimalistische klanken en andere jaren 80-coryfeeën als Talking Heads, die voor meesterwerken als Fear of Music en Remain in Light met Brian Eno als producer de studio in doken.

Eno, die eerder ook al de Berlijnse trilogie Low, Heroes en Lodger van David Bowie muzikaal mee hielp sturen. Ook met Bowie lopen de Coorevitsen hoog op. Trouwens, tussen 1976 en 1980 bracht hij maar liefst vijf (klassieke) platen uit.

Waarom had Compact Disk Dummies vier jaar nodig voor zijn eerste worp?

Lennert Coorevits: “Het spoort misschien niet met de tijdgeest, maar er wordt op vandaag langer aan albums gewerkt dan in de jaren 60 en 70. Die tendens is niet nieuw. Na de release van onze ep zijn we ons op muziek blijven toeleggen, maar we moesten natuurlijk ook nog iets van onze studies zien te maken. Ik ben net afgestudeerd aan het KASK, hier in Gent. Ik heb een master in de beeldende kunsten behaald.”

Janus Coorevits: “Ik heb elektronica gevolgd aan de Odisee Hogeschool Gent, maar ik heb die opleiding niet voltooid. Nog niet. Ik heb nog een jaar te gaan, maar in combinatie met de muziek is het niet gemakkelijk om dit tot een goed einde te brengen, voorlopig.”

Waar en hoe hebben jullie de vrijheid van het muziek maken ontdekt?

Janus: “In Desselgem zijn we een tijdje naar de muziekschool geweest, maar daar werden we niet geprikkeld. Het was ons te schools. Dan voelden we ons een stuk beter bij het verkennen van de cd-collectie van onze ouders. Daar zat van alles tussen, van Madonna tot dEUS. Zij hebben ons altijd veel vrijheid gegeven. Als we met gitaren of een computer wilden klooien, lieten ze ons onze gang gaan. Dat verklaart mede waarom de instrumentatie op onze plaat zo divers is.”

We hebben schotten geplaatst tussen Compact Disk Dummies en onze broederband

Lennert: “Toen onze tienerleeftijd aanbrak, zijn Janus en ik wat uit elkaar gegroeid. Halverwege the noughties ging hij heel erg op in de electrorevival. Zelf was ik meer gecharmeerd door rock. Janus is in de loop der jaren meer naar mij toegegroeid. Op vandaag verschillen we van mening over bepaalde bands, maar onze muzieksmaak leunt dicht bij elkaar aan.”

Janus: “Toen we zes jaar geleden samen muziek begonnen te maken, ging het er bij momenten heel hevig aan toe. Met het klimmen der jaren hebben we schotten geplaatst tussen Compact Disk Dummies en onze broederband. We zijn op alle vlakken volwassener geworden.”

In ‘Girls keep drinking’, maar ook in ‘Remain in Light’ koppelen jullie het bij velen heersende ‘you only live once (yolo)’-sentiment aan de kater na het feest. Een thema dat ook The Van Jets en Goose op hun jongste albums uitwerkten.

Lennert: “Teksten zijn sowieso een stuk existentiëler dan muziek. Ook op onze plaat. Die leunt aan bij pop, maar is tegelijk heel dansbaar. Bij onze generatie is dat yolo-gevoel sterk ingeburgerd, maar ik benader het ook met een knipoog, nog iets wat je met onze leeftijdsgenoten kan associëren.”

We zijn op alle vlakken volwassener geworden

“Op de plaat schep ik een verhaal. Omdat ik gefascineerd ben door productieprocessen kwam ik uit op de uiterste consequentie ervan: hoe maak je een product van jezelf? Dat leidde me terug naar mijn jeugdjaren, toen ik in de ban was van speelgoed. Voor bijna iedereen is dit het eerste product waar hij of zij zot van is. Tijdens je kindertijd groeien die speelgoedpoppen uit tot iconen en later groeien die iconen uit tot mensen van vlees en bloed. Voor het artwork van Silver Souls hebben wij de contrabeweging gemaakt en heeft Beast Animation speelgoedventjes van ons gemaakt.”

In ‘Remain in Light’ staat het Muzquito Kinderkoor Desselgem jullie vocaalgewijs bij. Lieflijke pracht uitgelicht tegenover een wand vol duisternis. In het cd-boekje dragen de popjes die het koor voorstellen zelfs dodenmaskers.

Lennert: “Dies de los muertos is een dodenfeest in Mexico. Dood en feesten zijn twee bovenliggende thema’s op de cd. Vandaar ook die foto in ons cd-boekje. De videoclip bij Holy Love heeft dan weer iets carnavalesks, maar brengt ons ook naar een ander dodenfeest, in Spanje. Als kind al was ik vaak met de dood bezig. Niet omdat er iemand uit mijn naaste omgeving mij ontvallen was, maar misschien omdat ik me anders voelde dan de andere kinderen. Nog altijd speelt dat thema bij mij op, maar ik houd ook van feesten, hoor. Ik heb heus niets te klagen. Ik heb een rotsvast geloof in wat wij doen en ben er zeker van dat er nog tal van leuke projecten aankomen. Met Silver Souls hebben we alvast de basis daarvoor gelegd.”

(svv)

Op vrijdag 19 augustus om 12.20 uur openen Compact Disk Dummies de Dance Hall op Pukkelpop.

Op vrijdag 21 oktober spelen ze in De Kreun in Kortrijk.

Info: www.compactdiskdummies.info

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier