Mannequin Virginie Bleyaert in Zuid-Afrika: “Op grote affiches in meer dan 300 etalages”

De 'wildlife' in Zuid-Afrika is onnavolgbaar. "We gaan dikwijls 'beestjes spotten'", vertelt Virginie. © GF
Frederik Jaques
Frederik Jaques Webredacteur

KW.be maakt de komende maanden een reis rond de wereld langs 80 West-Vlamingen. Vandaag zijn we te gast bij de Brugse schone Virginie Bleyaert (25) in Zuid-Afrika.

Ze was amper 19 toen ze de wedstrijd ‘Topmodel 2008′ won op 2BE, en later zou ze nog de laatste Kinder Bueno uit de automaat halen, net voor de neus van Romelu Lukaku. Sindsdien heeft Virginie Bleyaert niet stil gezeten. Zij leerde de wereld kennen, en de wereld haar… Een verslag vanuit Durban, Zuid-Afrika, waar – zoals recent te zien in ‘Soundtrack’ op Canvas – ook heel veel Indiërs wonen. Die van curry houden, nota bene.

Hoe ben je in Zuid-Afrika beland?

“Via het bekende modellenbureau Dominique Models, in 2012. Ik had een nieuwe uitdaging nodig en zij hielpen mij daar een goed agentschap te vinden. Ik ben er toen zes weken gebleven. Ondertussen hadden ze op het werk van mijn vriend Simon Pollet – hij is aan de slag bij Katoen Natie – begrepen dat ik in Zuid-Afrika was, net op het moment dat ze daar iemand nodig hadden om een opstart te doen voor hun nieuwe magazijn. We trokken er aanvankelijk samen heen, maar hij is mogen blijven, ik ging terug naar België. Zowat anderhalf jaar hebben we elkaar slechts om de drie maanden gezien, telkens voor hooguit enkele dagen.”

In meer dan 300 winkels in Zuid-Afrika kan je de Brugse ook spotten op grote affiches in de etalage. De max, vindt Virginie.
In meer dan 300 winkels in Zuid-Afrika kan je de Brugse ook spotten op grote affiches in de etalage. De max, vindt Virginie.© GF

“Ik ben hier niet onmiddellijk komen wonen, omdat die overstap toch iets te groot was. Ik werk(te) nog heel goed voor Dominique Models en ik had hier in Zuid-Afrika nog niet zo heel veel te doen. Het financieel aspect en de persoonlijke uitdagingen zijn pas na twee jaar gekomen. Nu werk ik voor Boss Models in Durban. Ik werk er als modelscout en booker. Achter de schermen dus, ja. Als model werk ik hier ook, maar dat is een pak minder: Zuid-Afrika verkiest vooral zwarte modellen. Ik heb nu één vaste klant, een kledijketen te vergelijken met onze Cassis. ‘Miladys’ heet die, en die telt hier meer dan 300 winkels. Ik hang momenteel in al hun etalages, wat fantastisch is!”

Vanwaar de keuze voor Zuid-Afrika?

“Zuid-Afrika heeft me al altijd weten te boeien. Ik had vrienden die in Kaapstad een B&B begonnen waren. Zuid-Afrika is relatief dichtbij – in amper 11 uren vliegen sta je er al – er is geen uurverschil en het is hier lekker zomer als het in België wintert. De winters zijn in Durban, waar wij wonen, ook niet slecht: nog altijd 24 graden, altijd een blauwe hemel en een stralende zon en geen regen! En regen, daar hopen we nu stilletjes wel op, want de waterreservoirs hebben nog maar voor 52 dagen water achter de hand. Momenteel worden de burgers dan ook beperkingen opgelegd: geen tuinslang bovenhalen en zwembaden niet bijvullen, bijvoorbeeld.

Virginie in het weeshuis van Likhon Ithemba, waar ze als vrijwilligster vaak gaat helpen.
Virginie in het weeshuis van Likhon Ithemba, waar ze als vrijwilligster vaak gaat helpen.© GF

Welke verschillen zijn er met België?

“Je hoeft je hier in Durban niet aan een cultuurshock te verwachten. Het enige verschil is het klimaat en het gebrek aan elektriciteit. Zo is er dagelijks een geplande ‘loadshedding’ gedurende 2 uur, waar er amper of geen stroom is.”

Mannequin Virginie Bleyaert in Zuid-Afrika:

Wat mis je uit België?

“Cliché: de Belgische ‘frietekes’ mis ik zeker. Hier kennen ze alleen maar ‘slop chips’ en die zijn niet te eten. En mijn familie en vrienden mis ik natuurlijk ook, ook al blijven we via Facetime en Whatsapp goed met elkaar verbonden. Doordat er geen uurverschil is, hoeven we niet te plannen wanneer we elkaar willen horen.”

Op de Kaap de Goeie Hoop, samen met haar moeder Carine Tuyttens.
Op de Kaap de Goeie Hoop, samen met haar moeder Carine Tuyttens.© GF

Hoe reageerde je familie eigenlijk op je plotse vertrek?

“Omdat het niet meteen voor een hele lange periode was, konden ze geleidelijk wennen aan het idee. Ik heb hen tot nu toe nog niet langer dan drie maanden aan één stuk moeten missen. Ik keer nog altijd een paar keer per jaar terug, maar dat wordt steeds minder natuurlijk.”

Bij Zuid-Afrika stellen we ons toch ook een arm land voor.

“Zuid-Afrika is een heel goed ontwikkeld land. De World Cup in 2010 heeft zeker bijgedragen bij het populairder maken van het land. Ze hebben toen geïnvesteerd in infrastructuur en een veiliger omgeving. Je ziet hier de superrijken die als eerste de nieuwste snufjes hebben vooraleer die zelfs in België te krijgen zijn. Helaas heb je hier ook de superarmen, die leven in townships.”

Op 'game drive' met haar ouders Carine Tuyttens en Alain Bleyaert. Ze heeft ook nog een zus Charlotte.
Op ‘game drive’ met haar ouders Carine Tuyttens en Alain Bleyaert. Ze heeft ook nog een zus Charlotte.© GF

Ondanks al hun ellende zien veel Afrikanen het leven nog altijd positief in. Merk je dat ook?

“Ze zijn gelukkiger dan ons Europeanen, waarschijnlijk ook door het betere weer (glimlacht). Wanneer er bijvoorbeeld geen elektriciteit is, en er dus ook geen verkeerslichten werken, past iedereen spontaan de ‘stop-and-go’ toe op het kruispunt. Daar houdt iédereen zich aan. Ik zie dat nog niet meteen gebeuren in België. Hier krijg je ook een spontane goeiedag. Wanneer ik net terug ben uit Zuid-Afrika probeer ik dat nog enkele dagen toe te passen in eigen land, maar helaas krijg ik dan hooguit een ‘scheve blik’…

Zuid-Afrika is een groot land, met meren, wildparken, platteland en steden. Welk onderdeel trekt je het meeste aan?

“Net het feit dat er zo veel verschillende dingen te beleven vallen, spreekt me zo aan en boeit me aan ons leven in Zuid-Afrika. Bij gelijk welk weer kom je buiten. We gaan een dagje ‘beestjes spotten’ in Hwuhluwe, op 2,5 uur rijden van bij ons, of we gaan wandelen in Drakenberg. We sporten hier ook veel, da’s typisch iets voor Zuid-Afrikanen: voor dag en dauw gaan mountainbiken, golfen of surfen, bijvoorbeeld.”

Virginie aan 'het braaien' met haar vriend Simon Pollet uit Knokke, hij werkt in Durban in een vestiging van Katoen Natie.
Virginie aan ‘het braaien’ met haar vriend Simon Pollet uit Knokke, hij werkt in Durban in een vestiging van Katoen Natie.© GF

Welk typisch gerecht eet je het liefst? Wat zit er in?

“Door de aanwezigheid van de Indische gemeenschap is curry hier hetgeen het meest gegeten wordt. Ik vind zelfs de milde curry al véél te pikant (lacht). Zuid-Afrika staat ook bekend voor het lekkere vlees, genre springbok of struisvogel. Wij eten echter zelden nog rood vlees. Nog een specialiteit is de ‘potiekos’ – je spreekt het uit als ‘pojkiekos’ – wat nog het meest te vergelijken valt met onze stoofpotjes.”

Welke toeristische tip geef je West-Vlamingen die naar Zuid-Afrika willen komen?

“De meeste mensen zien Kaapstad en het Krugerpark als reden voor een reisje naar Zuid-Afrika. Maar onze thuisstad Durban is zéker ook een must-see. New York Times omschreef het recent nog als een stad die zeker het bezoeken waard is in 2015. Vanuit Durban zijn er veel mogelijkheden, zoals game drives op korte afstand of een trip naar Drakenberg. Het is hier absoluut de moeite van het bezoeken waard.”

(FJA – Foto’s Virginie Bleyaert)