Julie Germonprez uit Marke is ondertussen al enkele dagen in Paraguay en ze vindt het er naar eigen zeggen ‘supertof’. “Ik kreeg van de eerste tot de laatste twee dikke zoenen en een hartverwarmende knuffel. Dat gaf mij een heel goed gevoel, ik voelde mij echt welkom”, aldus Julie.
Met de taal heb ik op dit moment eigenlijk nog niet veel problemen gehad, want mijn zus helpt me behoorlijk goed. Zij is de enige van de familie die Engels kan en bij de rest van de familie gebruik ik gebarentaal en ook al wat gebrekkige zinnen. Het is wel wat vermoeiend om al die nieuwe woorden op te slaan in mijn ‘persoonlijke computer’. Gelukkig vind ik heel wat linken met het Frans en ook af en toe in het Engels.
Niet te vergelijken met Belgische kost
Met het eten heb ik meer moeilijkheden, wat dat is echt niet te vergelijken met onze Belgische kost. Het lijkt ook of ze hier de hele dag door eten, van s’morgens vroeg tot s’ avonds heel laat. Hun laatste maaltijd eten ze hier meestal pas rond 22 uur. Ook de temperatuur valt op dit moment nogal tegen. Het is 8 graden, maar het lijkt wel of het -5 is. Gelukkig heb ik een superlieve zus die mij gisteren een warm deken cadeau heeft gegeven. Het koude weer heeft ook zijn voordelen, want ze zeggen constant dat ik in bed mag blijven liggen om mij te verwarmen!
Geen verkeerslichten of -regels
Ondertussen heb ik hier ook al veel vreemde dingen gezien naar mijn normen. Zoals de straten, die zijn hier niet in asfalt gemaakt, maar precies in rood zand en enkele losliggende stenen. Ze kennen hier ook geen verkeerlichten of verkeersregels. De koeien wandelen hier ook gewoon zomaar rond op straat, het is een grappig zicht. Ik ben ook al naar de plaatselijke kerk geweest om een kindermis bij te wonen en zo’n enthousiasme onder kinderen heb ik nog nooit gezien. Ze zongen en dansten bijna de volledige kerkdienst, echt super!
Dit waren dus zowat de eerste ervaringen in dit prachtige land. Tot de volgende!
Julie
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier