Het kriebelt in het kattencondo

Redactie KW

Begin maart, dan durft er al eens een voorzichtig lentegevoel te kriebelen. Bij poezen is dat niet anders.

Je in korte mouwtjes op een terras gaan posteren is dan misschien nog niet aangewezen, het valt niet te ontkennen dat de lente toch op zijn minst in de hoofden begint te kruipen. Bloempjes ontluiken uit de koude grond, een blauwe lucht spant zich al eens tot aan de horizon en we krijgen af en toe al een dapper lentezonnetje te zien. Dat is ook het kattenlegioen van uw webredacteur niet ontgaan.

Binnenblijvers

Tot voor enkele dagen, weken misschien, verlieten ze hun kattencondo enkel om een occasionele frisse neus te halen of de tuin van de buren even als sanitaire voorziening te bezigen. Als het écht koud was of regende, gebeurde zelfs dat niet en bleven ze een godganse dag in hun kot naar buiten zitten turen of -als we thuis waren- elk van op hun strategische plaats in de woonkamer meegenieten van onze duurbetaalde huiselijke warmte.

Zonnekloppers

Maar daar komt dus verandering in, nu ook onze viervoeters het voelen kriebelen. Rino en Vigor, de stoere huiskaters, steken hun kop geregeld door de klep en verkennen de wakker wordende tuin. Ze krullen over ons terras, hollen achter elkaar aan en zitten van op het dak van onze garage naar de bouwwerken achter ons te turen. Kattin Batida, sowieso al zelden te vinden voor fysieke inspanning, opteert voor de makkelijke keuze. Zij zorgt dat ze elke dag rond de middag het bovenste platform van de krabpaal weet in te palmen en geniet daar, zalig achter glas, van de aangename lentezon.

Bewegen en rondrennen, dat kan dan nog wel eens er weer vlinders opduiken.

(FV)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier