Griet Pylyser in Australië: “Ik mis de pizza en de wijn op het strand van Oostende”

Frederik Jaques
Frederik Jaques Webredacteur

Griet Pylyser zag al een groot stuk van de wereld via haar job, keerden dan terug naar haar roots in Oostende, maar bleef daar toch niet plakken. Met dank aan Lincoln, de Aussie die haar hart veroverde en haar mee naar ‘down under’ troonde…

Het is blijkbaar de liefde die je naar de andere kant van de wereld voerde. Vertel eens?

“Na jaren in het buitenland te hebben gewerkt voor een Belgische touroperator, had ik me eindelijk terug gesetteld in Oostende. ‘Back to my roots’, kortom. Wie had toen gedacht dat ik een paar jaar later voorgoed naar Australië zou verhuizen? In september zal het al 4 jaar zijn dat ik in Australië woon. Ik heb mijn Australische partner vijf jaar geleden leren kennen in de ‘Jolly Sailor’, een klein restaurantje aan de oosteroever van Oostende, waar ik geregeld kwam. Het restaurantje was vooral gekend onder de Oostendenaren en iedereen kende iedereen. Op een van die avonden ontmoette ik er mijn partner Lincoln. Lincoln was net terug van een boottocht naar Noorwegen.”

Griet Pylyser in Australië:

“We raakten aan de praat en al vlug bleek dat we veel gemeen hadden. De volgende dag vertrok hij terug naar Australië en vanaf toen bleven we in contact via Skype. Ongeveer een jaar hebben we gependeld, toen hebben we de knoop doorgehakt om onze relatie een kans te geven. Aangezien Lincoln het niet zag zitten om naar België te verhuizen – hij vond het er te koud en spreekt uiteraard ook de taal niet – heeft hij me kunnen overhalen om in Australië te komen wonen. Wat had ik trouwens te verliezen? Wie niet waagt, niet wint.”

Naar Australië verhuizen is één zaak, er voorgoed mogen blijven vaak nog een ander paar mouwen, niet?

“Het was natuurlijk allemaal niet zó simpel. Australië is niet het makkelijkste land om toegelaten te worden. Na mijn aanvraag voor een visum kreeg ik gelukkig kort daarna een ‘bridging visa’, die me toeliet hier te kunnen werken. Dit jaar, na een hele papierwinkel, de nodige kosten en een medisch onderzoek, heb ik uiteindelijk mijn definitieve verblijfsvergunning ontvangen.”

Griet Pylyser in Australië:

Waar wonen jullie ergens?

“In ‘The Gold Coast’, meer bepaald in Worongary. De centrale ligging is ideaal voor ons: net buiten de drukte van Surfers Paradise en het strand op 10 km afstand en aan de rand van de bergen met de nationale parken. Naar Brisbane is het een klein uurtje rijden.”

Griet Pylyser in Australië:

“We hebben geen kinderen, dus was de keuze om ergens te wonen sneller gemaakt. We zijn niet afhankelijk van scholen of van hun vriendjes. Eerlijk gezegd is het onderwijs in België beter. Hier heb je de keuze tussen publieke scholen of privéscholen, maar die laatste zijn heel duur. Kinderen gaan pas naar school als ze een jaar of 5 zijn. Moeders blijven al heel vaak thuis tot de kinderen die leeftijd hebben bereikt.”

Griet Pylyser in Australië:

Wat doe je er voor de kost?

“Een job vinden is hier niet zo evident. Het is niet zoals in België, waar er op elke hoek van de straat een interimkantoor is. Hier is het vooral via-via, en zo kon ik zelf ook aan de slag in een Mercure-hotel. Daarnaast verkopen we ook de echte ‘Luikse wafels’ op de markt. De markten zijn hier een sociale aangelegenheid, waar mensen afspreken met vrienden om te eten – goedkoper dan op restaurant gaan en voor elk wat wils – of naar de muziek luisteren.”

Was het voor jou zwaar aanpassen?

“Ja. West-Vlamingen zijn harde werkers, terwijl ze zich hier soms afvragen waarom ze iets vandaag al zouden doen als ze nog tot morgen kunnen wachten. Anderzijds zijn mensen hier veel behulpzamer en nemen ze sneller de tijd om een praatje te maken. Zelfs een wildvreemde vraagt hier hoe het gaat en hoe je dag is geweest. We zijn dat niet gewoon, en in het begin dacht ik ook bij mezelf dat die bemoeial niets met mijn zaken te maken had (lacht). Maar ik heb die goeie gewoonte al snel overgenomen. Het heeft waarschijnlijk ook te maken met het weer. Het is bijna het hele jaar door warm en dat maakt het leven natuurlijk een heel stuk aangenamer. Sinds ik hier woon, ben ik zelf ook meer relax en ‘go with the flow’.”

Griet Pylyser in Australië:

Wat doe je in je vrije tijd?

“De Australiërs houden van buitenactiviteiten: kamperen, barbecue, kajakken, surfen… Zijn ze dan toch eens binnen te vinden, dan zitten ze bij de airco voor televisie. Wijzelf brengen het grootste deel van het jaar buiten door. We hebben een klein bootje en elk vrij moment dat we hebben, maken we er gebruik van. Van de Gold Coast tot Brisbane heb je prachtige binnenwateren om te varen. Geboren en getogen aan zee, ben ik nog steeds een echte waterrat. De zee is hier is veel krachtiger dan de Noordzee en super voor de golfsurfers, maar pas op voor de haaien…”

Wat verschilt er zoal van het leven in België?

“Waar ze in België nog van kunnen leren, is het voorzien van gratis openbare toiletten, tapwater en poepzakjes voor honden. Je vindt ze overal langs de hele kustlijn en zelfs het binnenland.”

Griet Pylyser in Australië:

“Het is hier ook het jaar door vroeg donker ‘s avonds en vroeg licht ‘s ochtends. De meeste mensen gaan dus vroeg slapen en staan al heel vroeg op, om de mooie dagen maximaal te benutten. Fietsers en joggers zien om 5 uur ‘s morgens is hier heel normaal. Om 6 uur zijn de koffieshops al open, waar de mensen komen ontbijten of een take-away koffie bestellen. Australië is een enorm koffieland. Ze maken de prachtigste kunstwerkjes van een eenvoudige koffie. En na hun fietstocht nuttigen ze al veel liever een koffie dan een lekker fris pintje. Geef mij maar iets fris, hoor! (lacht)”

Zijn er zaken die je mist uit je geboorteland?

“Onze Bourgondische gezelligheid. Het lekkere eten, het gezellig tafelen en het genieten van een lekker Belgisch biertje, de service als je iets gaat eten, een koekje bij de koffie, een nootje bij je wijn… België is op dat gebied wel super. Er is ook veel meer vrijheid dan hier. Wat mis ik de mooie zomeravonden op het strand in Oostende, waar we tot ‘s avonds laat bleven zitten met een pizza en een flesje wijn. Hier mag er in het openbaar niet gedronken worden. Als er een bluesfestival is in Broadbeach, mag er alleen gedronken worden op het terras van de bars. Waag het niet om zelfs maar één meter naast het terras te gaan staan. Maar ga eens naar de Paulusfeesten in Oostende, is dat niet fantastisch?

Griet Pylyser in Australië:

Keer je nog vaak terug?

“Ik probeer elk jaar toch een keer terug te keren. Belgische vitamientjes opdoen, de familie en vrienden opzoeken, typisch Belgische gerechtjes eten met een lekker biertje… Was het wat dichter geweest, dan zou het gemakkelijker zijn om eens over en weer te vliegen of om eens bezoek te krijgen. Maar de afstand en kost zijn een groot nadeel. De familie en vrienden waren wel al gewoon dat ik vroeger in het buitenland heb gewerkt, maar natuurlijk nooit zo ver. Gelukkig is er tegenwoordig Whatsapp, Facebook en Skype om contact te houden en elkaar in levende lijve te zien. Mijn ouders zijn hier ondertussen ook al twee keer geweest en zien dat ik het hier goed heb. Dat was voor hen een grote geruststelling.”

Griet Pylyser in Australië:

Zie je jezelf daar oud worden, of breng je je oude dag later door in Oostende?

“Het was een grote stap om naar hier te verhuizen en ik heb er vaak met vrienden over gesproken. Maar ik heb er tot nu toe zeker geen spijt van. Ik heb na vier jaar een nieuwe vriendenkring opgebouwd en heb hier mijn draai gevonden. Ik ben hier momenteel gelukkig met Lincoln, onze hond Wilson en ‘our lifestyle’ en dat is het belangrijkste. Of ik ooit nog voorgoed terugkeer naar Oostende? Wie weet wat de toekomst brengt? Zeg nooit nooit!”

(Frederik Jaques)