Arno mag om 21.30 uur aan zijn vierde concert op Festival Dranouter beginnen. Pas om 20 uur kwam een van de grootste iconen van de belpop aan in de backstage, helemaal in het zwart, zonnebril op de neus… Wij mochten hem tien minuten spreken.
We zijn dik een uur voor het optreden. Voel je nog steeds spanning voor optredens?
“Wel, ik ben verslaafd aan adrenaline en optreden is adrenaline. Maar nu ben ik nog maar pas aangekomen, dus de adrenaline moet nog komen. Hoe laat is het nu?”
Kwart na acht.
“Ow shit, dat is niet meer lang.”
Heb je bepaalde rituelen voor het concert?
“Nink, ik ga gaan pissen, dat is het.”
Je hebt een drukke concertagenda, maar je speelt niet veel in West-Vlaanderen. Is dit voor jou een thuismatch?
“Ik speel overal. Ik ken geen grenzen. Alle mensen zijn gelijk voor mij. Ik ben van dat ras. Ik ken geen grenzen. Ik ben geen nationalist of extremist of zoiets. Iedereen heeft twee neusgaten in zijn neus. Of hij nu Vlaming is, of Waal of Duitser of Chinees of Afrikaan. Ze hebben allemaal dezelfde gebreken en schone dingen. En dat zijn mensen en zij inspireren mij allemaal. Alles wat ik doe komt door die mensen. Ik ben een voyeur, eh.”
Het is de vierde keer dat je op Festival Dranouter optreedt. Heeft het festival een speciale betekenis voor jou?
“Ze hebben warm water. Ik ben content (grijnst, red.).”
Welke herinneringen heb je nog van de vorige keren?
“Ik ben geboren met Alzheimer. Wat herinner jij je nog?”
Dat het publiek helemaal uit de bol ging de vorige keer.
“Ja, ik ben ik ook zot, hé.”
Ik herinner me ook dat jouw bindteksten in het West-Vlaams waren. Gebeurt het dat je soms per ongeluk West-Vlaams spreekt op optredens in het buitenland?
“De enige plaats waar ik moet opletten in welke taal ik spreek, is Brussel. Als ik in Brussel ben… Ik woon daar, ze spreken er vier talen. Als ik in Londen speel, dan weet ik dat ik Engels moet spreken, in Parijs spreek je Frans, in West-Vlaanderen West-Vlaams, in Oostende Oostends… In Holland tracht je ABN, euh… Hollands te spreken. Maar als ik in Brussel tussen mijn nummers iets zeg in het Vlaams, dan roepen de Franstaligen ‘en Français’, als ik Frans spreek roepen de Nederlandstaligen ‘in het Vlaams’… De Duitsers ‘in Deutsch bitte’. En de Oostendenaars roepen ‘in het Ostendsch’. Ik moet in vier talen spreken, en dat is werken. Versta je wat ik wil zeggen? Een Engels artiest die in Brussel speelt, mag zijn ding zeggen in het Engels, een Fransman in het Frans. Maar ik als Belg moet in vier talen spreken.”
In je bindteksten haal je dikwijls de actualiteit aan. In welke taal kun je best je boodschap overbrengen?
“Ik wil geen boodschap overbrengen, ik constateer alleen maar… (knipoogt, red.)”
Het eerste nummer van je nieuwe cd Human Incognito heet ‘I’m Just An Old Motherfucker’…
“Dat is waar ook…”
Hebben de jaren vat op je, of heb je nog steeds even veel energie als tien, twintig jaar geleden?
“Jaak, dat is door de adrenaline. Ik ben daaraan verslaafd. Dat is dat de mens zelf aanmaakt. Ik ben al bezig aan het toeren sinds januari.”
Wat mogen de mensen verwachten van het optreden hier in Dranouter?
(haalt schouders op) “Dat weet ik niet, dat zullen we wel zien. Een koe geeft melk, geen champagne… Alles is mogelijk bij mij.”
Je improviseert graag?
“Ik weet nog niet welke nummers we gaan spelen. Sebiet maak ik de setlist op.”
Hoe kies je de nummers die op de setlist komen?
“Dat is te zien hoe ik me voel een half uur voor het optreden.”
En hoe voel je je nu?
“Dat weet ik nog niet. We zijn nog geen half uur voor het optreden.” (lacht, red.)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier