“Eigenlijk is het niet zo raar dat we op Dranouter staan”

Tom Gheeraert
Tom Gheeraert Medewerker KW

In de Westhoek zijn er twee grote festivals: Festival Dranouter en Ieper Hardcore Fest, dat volgend weekend plaatsvindt. Twee uitersten, maar toch slagen de Kortrijkzanen van AmenRa erin om op allebei te spelen. Wij spraken met zanger Colin H. Van Eeckhout over de akoestische weg die de groep inslaat.

AmenRa maakte al naam en faam met hun stevige sludgecore over heel de wereld en geregeld zijn ze dan ook op diverse podia in het buitenland te vinden. Tijdens hun intense shows bouwen ze een heuse wall of sound op van elektrische gitaren, bassen en drum, maar op Festival Dranouter spelen ze een akoestische set.

Hoe is het idee ontstaan om jullie muziek akoestisch te brengen?

“We voelden gewoon aan dat we dat moesten doen. We luisteren zelf ook veel naar akoestische muziek en thuis zaten we veel op onze akoestische gitaren te spelen. Ondertussen hebben we ook kinderen gekregen en dat is toch een andere gevoelswereld. Ergens is het hetzelfde wat we altijd doen, qua sfeer dan en duisterte, maar het is het gewoon in een andere volume.”

Is het de bedoeling dat er ook een akoestische plaat komt?

“In 2009 brachten we al een EP uit, maar het plan is dat er nog een volledige plaat uitkomt binnen twee jaar of zo.”

Spelen jullie vanavond dan vooral nieuwe nummers?

“Het is een mix van oude en nieuwe nummers. Er zitten ook heel wat heavy nummers in die we herwerkt hebben naar akoestische nummers. Het is een beetje een allegaartje.”

Hoe voelt om op een folkfestival te staan?

“Ergens is het wel cool omdat we het gevoel krijgen dat we hier ook geaccepteerd worden. Veel mensen reageerden eerst verbaasd dat we hier moesten spelen, maar als je onze akoestische dingen een beetje kent is het eigenlijk niet zo raar. Voor ons is het tof, want we komen een heel kleine niche en nu zijn we alles aan het opentrekken. Door hier te spelen kunnen we mensen misschien aansporen om ook onze heavy dingen te checken en op die manier hun oogkleppen af te gooien.”

De thema’s in jullie muziek zijn dikwijls goed en kwaad, duisternis en licht… Is dat bij de akoestische nummers ook zo?

“In principe wel. Het gaat ook veel over de dood en afscheid. Eigenlijk zijn de akoestische nummers gericht aan onze kinderen. Als wij er niet meer zijn kunnen zij wel nog daar naar luisteren en het gevoel hebben dat we nog altijd tegen hen praten en steun aan het geven zijn. Dat is het idee achter die akoestische nummers.”

Hebben jullie al veel akoestische sets gespeeld of is dit een unicum?

“In België hebben we misschien nog maar drie of vier keer akoestisch gespeeld en ook in het buitenland al een paar keer. Eigenlijk echt nog niet zoveel.”

Is dit een volledige nieuwe weg die jullie inslaan of gaan jullie ook nog zwaardere muziek maken?

“Nee, zeker niet. Dit is iets wat we erbij doen. We gaan zeker nog heavy cd’s maken, maar met deze akoestische nummers vertellen we gewoon een ander verhaal.”

(TOGH)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier