Nederlandse band BLØF verwerkt kanariegele kleur in cd AAN als ode aan overleden drummer

De Nederlandse band BLØF bracht net de single Bewaar me uit, die ook staat op hun nieuw album Aan dat enkele weken geleden uitkwam.

De groep brak door met de single Liefs uit Londen. Ze scoorden tientallen hits, zoals Dansen aan zee, Aan de kust, Alles is liefde en Mannenharten. De band ontving al heel wat awards en ze gaven ook memorabele optredens. Op hun nieuwe album staat de kleur kanariegeel centraal als ode aan hun overleden drummer.

Sinds Liefs uit Londen legde BLØF al een lange muzikale weg af. Het was een parcours met vallen en opstaan, zoals bij andere artiesten. Hoe trots zijn de bandleden dat ze er – na 25 jaar – nog altijd staan ?

Bas Kennis(gitaar) : “We zijn daar natuurlijk heel trots op. In Nederland zagen we veel bands komen, maar ook veel gaan. Zelf vinden we elkaar als groepsleden nog altijd even leuk. We vinden het ook leuk om samen nog altijd muziek te maken. Zolang dat er nog is, doen we er nog 25 jaar bij.”

Als jullie elkaar een periode niet zien, missen jullie elkaar al ?

Bas: “We zitten inderdaad ook wel eens met een periode dat we elkaar niet zoveel zien, maar als we spelen dan zijn we op tour en zien we elkaar heel veel. Komt er een nieuwe plaat uit, dan is er promo en zien we eveneens elkaar veel. Het is echter niet meer zoals in de beginperiode, want dan zagen we elkaar iedere dag. Ieder van ons heeft nu echter zijn eigen leven, zijn eigen gezin. Wanneer je elkaar de ruimte gunt, is dat perfect te doen. We hoeven elkaar ook niet meer iedere dag te zien hoor.”

BLØF won al zoveel prijzen, waardoor jullie als band nu ongetwijfeld enkel nog doen wat jullie graag doen. Songs uitbrengen waar jullie als groep volledig achter staan. Zitten jullie nog met stress wanneer er iets nieuws uitkomt ?

Paskal Jakobsen (zanger, gitaar) : “We zijn op een punt gekomen in onze carrière dat we gewoon maken waar we zin in hebben en daarna zien we wel of het werkt of niet. In ‘t verleden hebben we ook altijd gedaan wat we graag deden, maar nu staan we op het punt dat het niet meer zoveel uitmaakt wat de reacties zijn van het publiek. Ons doel is niet meer populair te worden. Dat was het in feite nog nooit. We zijn altijd al een heel autonome band geweest. Bij onze platenfirma’s kregen we altijd veel vrijheid en dus doen we wat we willen. Er is nog nooit gedicteerd dit liedje moet er wel op, dit liedje mag er niet op. Vonden wij dat een bepaald liedje de volgende single moest worden, dan gebeurde dit ook en dus zijn we altijd heel vrij geweest in het nemen van beslissingen.”

AAN is toch wel een rare titel voor een nieuw album. Verklaar jullie nader aub !

Paskal : “Na 25 jaar slaat ons album ongetwijfeld enorm AAN en dus werd het AAN. Ik weet niet of die uitdrukking in Vlaanderen ook wordt gebruikt, maar wanneer we praten in Nederland dat het feest AAN was dan was het feest geweldig. Die term AAN betekent nu ook dat er iets aan de hand is, dat er iets spannend bezig is. Bij ons zeggen de jongeren die een relatie hebben ook dat het AAN is. Dat past ook bij een repertoire, ons repertoire is AAN. In de voorbije jaren bemerkten we ook dat wat we uitbrachten telkens voldoende AANdacht kreeg. We deden Paleis Soestdijk in Baarn aan en in één uur tijd was het uitverkocht. Het Concert at SEA in Zeeland was ook een topper of in twee dagen 40.000 mensen en telkens waren die concerten in anderhalf uur uitverkocht. We merken dat we AAN slaan als band. De plaat kreeg ook een specifieke kleur, namelijk kanariegeel. Dit als ode aan onze drummer Chris Götte, die in 2001 is overleden en dat kanariegeel was zijn lievelingskleur.”

Recent kwam de single Wereld van verschil uit. Wanneer een groep als BLØF in een liedje een oproep doet tot verdraagzaamheid dan is het ongetwijfeld een bewijs dat jullie met enige angst leven naar de toekomst toe, naar hoe het verder moet met onze wereld ?

Norman Bonink (drums) : “We zijn geen types die schrik hebben voor de toekomst, maar we willen wel iets kwijt over de ontwikkeling van de wereld. We moeten wat meer verdraagzaamheid naar elkaar tonen, dit is de essentie van dit liedje. De problematiek rond de vluchtelingen komt er ook een beetje in voor, maar de song gaat toch vooral over het algemene gevoel van heel lief zijn voor elkaar. Op die manier moet je ook geen angst hebben voor de toekomst. De meeste van ons hebben kinderen. Hadden we angst voor de toekomst, dan zouden we geen kinderen ter wereld brengen. Wij hebben geen angst en daarom gaat het ook goed met onze band. We zitten goed in ons vel en dit willen we overbrengen. Je hoeft ook voor niets bang te zijn wanneer je elkaar de ruimte en de rust gunt, pas dan lijkt het voor iedereen een stuk prettiger.”

Wat vind je het meest kwetsbare liedje op het nieuwe album AAN ?

Peter Slager (bas) : “Zonder twijfel Porselein, dit gaat letterlijk over kwetsbaarheid. Het is ook een romantisch duet geworden met Anneke Van Giersbergen, die op meerdere liedjes van de cd meezingt. Ze heeft zo’n prachtige klank dat het tot een duet is gekomen.”

Was het een moeilijke bevalling vooraleer dit nieuwe album AAN ter wereld kwam ? Moesten jullie lang sleutelen ?

Paskal: “Bijna drie jaar zijn we bezig geweest. In het najaar van 2014 begonnen we eraan in huisje Groenland. We ontdekten ook een studio in Duitsland, waar we vaak bezig zijn geweest. We werkten de cd af in de Real World Studio van Peter Gabriel in Engeland. We vertoeven een zevental weken in deze studio. Het was vermoeiend. We hadden wel de luxe om in goede omstandigheden op te nemen en dat is ook een pluspunt. We hebben voldoende tijd genomen omdat het zou klinken zoals we het écht wilden.”

Het eindresultaat ligt hier voor mij. Nu écht tevreden of denk je op dat moment : verdorie, het kon nog beter ?

Norman :“Inderdaad, nu zien we dat als de béste cd die we al ooit hebben gemaakt maar over drie maanden kunnen we daar anders over denken. Dan beginnen we misschien al terug aan een nieuwe cd. In ‘t najaar beginnen we alvast terug te schrijven aan nieuwe songs.”

Alle liedjes overlopen op het album zou teveel tijd in beslag nemen. Som dus elk één nummer van de veertien songs op, dan kunnen we toch al vier uitschieters vermelden.

Norman: “ZOUTELANDE omdat het goed gelukt is qua het inspelen en qua producen. We werkten samen met twee nieuwe producers en dat was spannend. Het blijft afwachten hoe het eindresultaat klinkt, maar dit nummer klinkt magisch, het klinkt zoals het zou moeten klinken.”

Paskal : “HIERHEEN omdat het is gebaseerd op een gitaar met twee akkoorden. Vrij eenvoudig, maar dat heeft een enorme drive op de plaat. Ik vroeg mij af of dat zou lukken wanneer we dat live zouden spelen. Vanaf het eerste moment dat we dit liedje op ‘t podium brachten, kreeg het een soort Fleedwood Mac-drive en daar ben ik enorm trots op. Ik kijk er naar uit wanneer we op de setlist aan dit liedje zijn.”

Peter : “BEWAAR ME. Ik vind dit liedje heel geslaagd vanwege het mooi blaasarrangement, met dank aan onze producer Dries Bijlsma. Het leunt soms een beetje tegen de hiphop aan en dat vind ik een interessante vlucht die wij nog nooit hebben genomen.”

Bas: EGO. Toen we dit liedje opnamen, dacht ik : is die song wel plaatvaardig. Toen de tekst erbij kwam, was het nog altijd niet mijn favoriet. Van zodra we dit liedje live brachten, kreeg ik er kippenvel van. Het is een heel fijn nummer om te spelen.”

Toen ik met een collega over mijn bezoek aan jullie sprak, dan zei hij : BLØF, een heel goede groep in Nederland, maar helaas niet in Vlaanderen. Ze zijn een beetje té Hollands voor Vlaanderen. Ze zijn een beetje te glad, te weinig authentiek. Ze hebben niet wat bv. The Scène of Rick De Leeuw wél hebben. Ze breken niet door in Vlaanderen net zoals Koen Wauters met Clouseau niet scoort in Nederland. Zit er veel waarheid in de woorden van mijn collega ?

De groep : “Dan is uw collega nog nooit naar één van onze optredens komen kijken. Voor onze singlekeuze hebben we in ‘t verleden wel gekozen voor radio veilige liedjes. Wat wij echter live doen is het podium, daarmee hebben we onze carrière uitgebouwd in Nederland. Je kan echter met tien hits nog altijd geen carrière bestendigen, daarom dat live-optredens zo belangrijk zijn. Wij zijn nog een authentieke band, die altijd op zoek blijft naar vernieuwing in zijn geluid en die constant zoekt naar nieuwe invloeden om die op onze plaat terecht te doen komen. Wij luisteren ook naar een heel breed scala aan muziek. We staan bekend als gladde band. In Nederland staan we juist op die rand van al dan niet commerciële muziek. We spelen altijd voor een groot en enthousiast publiek. Maar dat is iets wat we al tien jaar horen en dit vooral door mensen die nog nooit naar één show kwamen kijken. Je collega moet dus zeker eens afkomen.”

Vroeger interviewde ik jullie al eens bij een platenfirma. Nadien was het toch écht stil rond jullie in Vlaanderen. En dat kunnen we niet zeggen over de Nederlanders Frans Bauer, André Hazes Jr. of een Jan Smit die wel Vlaanderen inpalmen. Het mag dus een beetje méér optreden worden in Vlaanderen ?

Paskal : “In Groningen en Maastricht komt er naar ons publiek kijken van 18 tot 60 jaar. Meer dan de helft zijn echter jonge mensen. En deze jongeren leerden onze muziek kennen door hun ouders, zelfs door hun grootouders. Ze zingen allemaal onze hits van de voorbije acht jaar mee. Die eerste liedjes kennen ze inderdaad niet zo goed, de andere wel. We moeten aan niemand nog iets bewijzen, we bewijzen ons altijd live op het podium. Enkel door live te spelen overtuigen we veel mensen, bereiken we veel mensen, komen er veel mensen naar onze shows kijken. In Nederland worden we gezien als de U2, de Coldplay van Nederland.”

(PADI)