Christof Craeynest en zijn Wit-Russische echtgenote Olga Baravulya wonen met hun kinderen Yana (8) en Mila (5) sinds augustus 2015 in Rusland. Hij zette zijn job als leerkracht ‘on hold’ toen Olga voor haar werk bij Beaulieu naar Moskou kon.
In België werkte Christof als als leerkracht Nederlands voor anderstaligen aan het CVO 3 Hofsteden. Tot zijn vrouw als supply chain manager voor Beaulieu International Group, een bedrijf dat onder andere wereldwijd bekend is voor zijn vloerbekleding, naar Moskou kon. Ze zullen er normaal gezien drie jaar verblijven en keren dan wellicht terug. Christof maakt intussen ook deel uit van het bestuur van de Nederlandse School NTC Mishka in Moskou, waar hij als vrijwilliger assisteert bij de lessen Nederlands voor kinderen van wie één of beide ouders het Nederlands als moedertaal heeft/hebben.
Wonen jullie in de binnenstad van Moskou, of in een buitenwijk?
“In het centrum van Moskou, om echt de ervaring van een wereldstad aan den lijve te ondervinden. We wonen in een ruim appartement, langs een van de belangrijkste verkeersaders in Moskou, die 16 rijstroken telt.”
Je kwam inderdaad in een echte wereldstad terecht. Hoe hard was je onder de indruk bij je eerste bezoek?
“Ik had Moskou voordien in 2002 een eerste keer bezocht en vorig jaar in februari nogmaals voor we hier in augustus vorig jaar kwamen wonen. De eerste indruk was overweldigend. Vooral dan de files, mensenmassa’s in de metro op piekuren, de indrukwekkende pompeuze architectuur bleven en blijven me nog altijd bij. Aanvankelijk merk je wel dat er op elke openbare plaats, van het kleinste metrostation tot het grootste winkelcentrum, overal bewaking en ordehandhaving aanwezig is. Er wordt enorm geïnvesteerd in veiligheidsmaatregelen. Bij iedere in- en uitgang van een publieke plaats moet je standaard door een metaaldetector. Daarmee krijg je ook een – al dan niet vals – gevoel van veiligheid. Dit is in het begin wel even wennen, maar eigenlijk word je daar snel aan gewend.”
“Het is een stad die nooit slaapt, met een hels verkeer. Je leert snel je defensieve rijstijl opzijzetten en vervangen door een gezond assertievere variant. Zoniet, word je gewoon van de weg gedrukt. Oranje betekent rustig doorrijden, bij rood kan je er misschien nog net doorglippen. Tot op vandaag zie ik iedere dag gemiddeld minstens één ongeval met blikschade. Op het piekuur staat 60 procent van het verkeer in Moskou ook gewoon in de file. Aangezien het verkeer bovengronds meestal nauwelijks vooruitgaat is de metro dus hét middel bij uitstek om je in de stad efficiënt te verplaatsen.”
Was het lastig om je aan te passen?
In het kader van mijn vertalersopleiding Engels-Russisch was ik voordien al behoorlijk vertrouwd met de taal en de cultuur. Vanaf 1997 tot nu ben ik bijna elk jaar minstens één keer naar Wit-Rusland gereisd. De taal spreken is natuurlijk een niet te onderschatten voordeel. Het feit om in een wereldstad te wonen, blijft intrigeren, omdat ik me bijna voortdurend in een soort staat van opperste alertheid bevind eens ik de deur van het appartement achter me heb toegeslagen. Als je van nature uit niet een beetje assertief bent, dan wordt je leven er niet makkelijker op. Dit manifesteert zich zowat overal: op de weg, in de winkel, bij andere openbare diensten…”
In welke taal spreken jullie onderling, en met de kindjes?
“Van meet af aan spreken mijn vrouw en ik Russisch met elkaar. Ik spreek Nederlands met mijn dochters en zij spreekt Russisch met hen. Nu is daar voor Yana en Mila vanaf september vorig jaar ook nog Engels bij gekomen op school, aangezien ze naar een Engelse internationale school gaan. Om het Nederlands zeker niet te vergeten en op niveau te houden, krijgen ze één keer per week ook nog Nederlandse les bij NTC Mishka.”
Hebben jullie intussen ook al wat de streek en het land verkend?
“We zijn met ons gezin al een aantal keren buiten de stad geweest, maar er is in de stad zelf zo veel te beleven dat je wel even zoet bent met verkennen. Er zijn tot nu bepaalde stadsdelen waar ik nog nooit ben geweest, dan vooral in het zuiden en het oosten, waar we eigenlijk zelden of niet komen.”
“Eenmaal je buiten Moskou bent, kom je in een andere wereld terecht. Weidse velden, bossen, met hier en daar verspreid langs de minder goed onderhouden wegen verlaten dorpjes. De wegen zijn ook niet overal in even goede conditie. Zelf hebben we ook al een deel van de steden van de Gouden Ring bezocht. Het doet soms wel goed om even aan het tempo van de stad te ontsnappen om in een ‘normale’ omgeving op adem te komen.”
Loop je er wel eens – al dan niet per toeval – andere Belgen of West-Vlamingen tegen het lijf?
“Door de Nederlandse school kom je natuurlijk wekelijks in contact met andere Nederlanders en Belgen. Ook via de ambassade van België in Moskou heb ik een aantal mensen leren kennen en er worden af en toe evenementen georganiseerd, zoals de Belgische contactdagen in de Brasserie Belge 0.33 in Moskou, met honderden soorten echt Belgisch bier.”
“In mei hebben we toevallig ook een groep van een 15-tal West-Vlamingen ontmoet in het circus Nikulina op Tsvetnoi Bulvar, die op rondreis door Moskou en Sint-Petersburg waren. Het doet dan best vreemd aan om op de rij achter jou mensen in het West-Vlaams bezig te horen. En ook zij waren natuurlijk wat verrast toen een onbekende hen in het Kortrijks aansprak…”
Overvalt de heimwee je soms?
“Niet echt. Wel merk je dat je meer betrokken bent bij alles wat uit België komt en in België gebeurt dan voorheen. Als je berichten krijgt van terreuraanslagen in België, dan raakt je dat enorm. Je ervaart die zaken zo mogelijk intenser dan als was je zelf in België. Aan de andere kant beleef je de ‘positieve’ Belgische zaken in het buitenland ook intenser. Het concert van Balthazar op 20 februari dit jaar hier in Moskou was gewoon top, mede omdat je hen als Belg in een niet-alledaags kader ziet.”
Wil je straks dan nog wel terugkeren na die drie jaren Moskou?
“Normaal gezien is het de bedoeling om terug te keren, temeer omdat ik nu al besef dat ik het sociale aspect en mijn Belgische collega’s misschien wel wat mis. Aan de andere kant zou ik er nu ook geen drama van maken om hier nog wat langer te blijven of om een ander land te gaan ontdekken. Het kan misschien cliché klinken, maar je leert echt enorm veel bij door een tijdje uit je vertrouwde omgeving te zijn. Je verruimt op alle vlakken je horizon.”
Als je onze lezers, die in de toekomst Moskou willen bezoeken, één gouden tip zou mogen geven, wat zou dat dan zijn?
“Het centrum van de stad is vooral ‘s avonds en ‘s nachts prachtig verlicht. Overdag is er weinig raars aan om met de auto/bus door de stad te trekken. Doe dit bij voorkeur ‘s avonds, als er minder verkeer is en als alles mooi verlicht is.”
“Als je zelf kan kiezen, dan zou ik ervoor zorgen om tijdens het jaarlijkse internationale Circle of Light-festival naar Moskou te komen, normaal eind september, begin oktober. Heel wat belangrijke historische gebouwen zijn dan ‘s avonds en ‘s nachts schitterend verlicht en je krijgt er de hele week de kans om shows mee te maken.”
“Een aanrader is ook om ‘s avonds een boottocht op de Moskourivier te maken. Als je er dan nog in slaagt om tijdens één van de lichtshows een boottocht te maken, dan kan je die in alle comfort vanop de eerste rij volgen. Let op: in de winter kunnen er geen boottochten worden gemaakt!”
(Frederik Jaques)
Reis rond de wereld - 2016
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier