Tim Vanhamel en zijn bengels van Millionaire zijn dan wel Limburgers, ze hadden even goed West-Vlamingen kunnen zijn. Hun show op Cactus rockte de pannen van het dak.
Meer dan tien jaar was het stil gebleven rond Millionaire toen Tim Vanhamel in april dit jaar aankondigde dat hij de groep nieuw leven ging inblazen. Festivals en concertzalen stonden prompt in de rij om de Limburgse rocksensatie te boeken, maar slechts een handvol wist hen effectief te strikken. Godzijdank voor ons dus ook Cactusfestival.
Power en energie
Het vroege uur namen we er met plezier bij. Rhye had ons net niet in slaap gewiegd (voor veel mensen de gelegenheid bij uitstek om te kletsen en te zeveren blijkbaar), dus wat power en energie konden we in het Minnewaterpark wel gebruiken. De vlam zat meteen in de pan met opener Visa Running, een instrumentale mokerslag die door de didgeridoo-achtige gitaarrifs de festivalweide als een cobra uit een mand bezweerde.
Strakker, strakst
Wat erop volgde was onversneden rock and roll, strakker dan de kuiten van Serge Pauwels deze namiddag in de Tour de France. Het op de radio nogal experimenteel klinkende I’m not who you think you are, de vooruit geschoven single van het ‘reünieplaat’ Sciencing‘ werd op Cactusfestival een zwoele meezinger, ondersteund door de slangachtige dansmoves van een charismatische Tim Vanhamel op het podium.
Champagne
Apotheose van de set was het tweeluik I’m On A High en Champagne. De twee grootste hits van Millionaire werden meteen na elkaar speelden. Euforie alom, niet in het minst omdat ze erin slaagden om Champagne acht minuten lang uit te rekken zonder dat het een seconde begon te vervelen.
Grote onderscheiding dus voor Millionaire, én voor de toehoorders, die met hun enthousiasme de band naar een hogere niveau tilden. (TOGH)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier