Maar weinig mensen die een stem zó weten te appreciëren als burgemeesters. En dus moeten de verkozenen des volks ook wel iets hebben met muziek. We vragen elke week een burgemeester naar zijn of haar favorietje liedjes en laten jullie met veel plezier meeluisteren. Deze week : Bart Halewyck, burgemeester van Gistel
Burgemeester Bart Halewyck had het niet makkelijk om een top tien op te stellen. “Als je me het morgen zou vragen, dan staan er vermoedelijk weer andere namen in”, aldus de burgemeester. Bart Halewyck is dan ook niet zomaar een ‘liefhebber’. Muziek is erg belangrijk in zijn leven en in een ver verleden stond hij zelf nog op het podium. “Ik was de zanger van een bandje dat optrad tussen 1984 en 1986”, vertelt de burgemeester. “Het was behoorlijk heavy. We hebben dan wel de commercieel weinig verstandige keuze gemaakt om bij elk optreden onder een nieuwe naam aan te treden. De ene keer was het ‘Body Heat’, de andere keer ‘La Peste’ en ga zo maar door…”
Daarna liet Bart Halewyck het zingen voor wat het was, maar de passie voor muziek bleef en die is er nog altijd. “Ik koop alles tegenwoordig via iTunes, ik heb nu meer dan 23.000 nummers staan”, aldus Bart Halewyck. “Streamen of illegaal downloaden doe ik niet. En cd’s of zo koop ik ook niet. Ik spring zorgzaam om met de LP-collectie die ik nog heb, maar heb geen speciale band met hoezen of zo.”
Eerlijk? Ik ben een beetje bang geworden van de grote massa
En de burgemeester volgt ook de hedendaagse muziek. “Wat Goose doet, interesseert me erg”,vertelt hij. “Wat de andere recentste muziek is die ik me heb aangegeschaft? Ik heb nu dat liedje van Ertebrekers staan, de nieuwe van Hooverphonic, Kendrick Lamar enz…”
Het enige wat een beetje teruggeschroefd is, is het bijwonen van festivals en optredens. “Eerlijk? Ik ben een beetje bang geworden van de grote massa”, bekent Bart Halewyck. “Vroeger deed ik zowat élk festival. Rock Torhout, Werchter, optredens in Vorst Nationaal… Maar nu is de goesting wat over.”
De goesting voor muziek is evenwel nog verre van verdwenen, getuige daarvan de Lijst van de Burgemeester van Gistel:
>> Deze playlist werd gemaakt via Deezer. Indien u enkel 30 sec. per nummer te horen krijgt, meldt u zich best eerst aan via deezer.com
01. David Bowie – Heroes
“Ik ben een echt Bowiefan, altijd geweest. Ik heb hem ook een aantal keren live aan het werk gezien. Bijzonder jammer dat hij overleden is, ik was daar in januari echt een paar dagen niet goed van. Zo’n geniale mens, het is zonde dat hij zo vroeg is komen te gaan. En de keuze voor Heroes? We zijn allemaal heroes hé. Al is het dan maar ‘just for one day’…”
02. Talking Heads – Once in a lifetime
“Wat mij betreft misschien wel de meest baanbrekende band ooit. In 1977 of 1978 was ik er bij toen ze in Zedelgem hun allereerste optreden in Europa gaven, in de Groene Meers dacht ik. Ze kunnen heel veel genres aan en ik was er in die tijd echt zot van. Ik zat op kot in Gent en ging telkens mee gaan aanschuiven aan de deuren van de platenzaak als er een nieuwe elpee van ze uitkwam. Ik ben in de Decascoop ook nog eens naar een concertfilm van Talking Heads gaan kijken en daar stond iedereen na een minuut of drie op zijn zetel te dansen. David Byrne is echt een geniale muzikant, die altijd garant stond voor vernieuwende muziek. Zo’n bands maken ze niet meer.”
03. The Doors – Roadhouse blues
“Af en toe zing ik nog eens mee met een coverbandje en dan is dit een nummer dat ik doorgaans nog eens durf zingen. Het is misschien niet het allerbeste van The Doors, maar het blijft wel hangen. Ik heb The Doors nooit live kunnen zien, maar als je beelden ziet, dan maakt dat nog altijd indruk.”
04. Jacques Brel – Ne me quitte pas
“De mens is als ik me niet vergis geboren in Zandvoorde, bij Ieper. Erg tijdloos ook, wat die man bracht. Muziek die aan je lijft plakt, die aan de ‘ribben blijft kleven’. Ik word er soms wat week van.”
05. Joy Division – Love will tear us apart
“Dat was dé muziek van de eighties hé. Ik kleedde me toen ook zo, volledig in het zwart. We waren echte zwartzakken. Ik volgde toen een kandidatuur rechten en viel wel op. (lacht) Prachtige muziek was het, het commerciële succes volgde helaas voor hem pas als hij al dood was. “
06. Laurent Garnier – The man with the red Face
“Voor mij is dit de grondlegger van de moderne muziek, van al wat je nu hoort op Tomorrowland en consoorten. Het nummer duurt iets van 10 minuten of zo en ik had het vaak in m’n oren toen ik nog marathons liep. In die periode heb ik iets van een 18 marathons gelopen, maar die periode ligt ver achter me. Nu ben ik net weer begonnen met ‘Start to run’ op de draad weer op te pikken. Ik zit aan sessie 2. (lacht) Ik leer heel wat nieuwe muziek kennen door mijn kinderen. Ik heb twee dochters van 21 en 17 en een zoon van 15, dus zo blijf ik mee.”
07. Bob Marley – No woman no cry
“Bob Marley heb ik nog aan het werk gezien in 1979, in Vorst Nationaal. Ik was toen 17 en trok er naartoe met studiegenoot Stefan Struyf, waarmee ik samen in het college van Oostende zat. We waren zowat de enige blanken in de hele zaal en de hele zaal stonk naar de wiet. Maar het werd -niet per se daarom- een onvergetelijk optreden. Sindsdien ben ik een grote reggaefan, vooral van alles wat Bob Marley heeft gemaakt. Een jaar of drie daarna is hij overleden. Ik ben blij dat ik nog de eer had hem aan het werk te kunnen zien.”
08. dEUS – Suds & soda
“Een van de beste Belgische groepen, zonet het beste wat ons land te bieden heeft. Ik zag ze vorig jaar nog aan het werk op het Heartbeats-festival in Halluin, op de grens met Frankrijk. dEUS swingt nog altijd als de beesten en de présence van Tom Barman en zeker ook Mauro Pawlowski zijn daar niet vreemd aan. Ze spelen de boel plat.”
09. Tom Waits – Martha
“Ik heb indertijd mijn studies betaald door als jobstudent te werken. Ik was garçon in een eetgelegenheid in het Oudenaardse en daar werd er ‘s avonds altijd écht goeie muziek gespeeld. JJ Cale, Warren Zevon, Bob Dylan,… en dus ook Tom Waits. Allemaal ontzettend goeie muziek.”
10. Bert Deconinck & Fran – Johnny
“Bijna onbekend, maar voor mij pure nostalgie. Ik was toen 16, 17 jaar. Het liedje dateert van einde de jaren zeventig. Het was een beetje het einde van de kleinkunst. Kleinkunst werd gemixt met punk en het resultaat was behoorlijk heavy. Bert Deconinck had toen een plaat uit, ‘Krapuul de luxe’ denk ik dat die heette. En Johnny, samen met zangeres Fran, ging -uiteraard- over een Johnny. “
Lijst van de Burgemeester
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier