Beiaardier Danny Vandenbroucke uit Wingene: “Soms krijg ik verzoeknummertjes via sms”

Redactie KW

Ter land, ter zee of in de lucht. Dagelijkse kost voor werkmensen die tot ongekende hoogtes klimmen of afzakken naar de diepere regionen. Van hoogte- of dieptevrees is er bij hen dan ook geen sprake. Elke woensdag gaan we met KW.be op zoek naar zulke mensen met een ‘hoog’, dan wel een ‘laag’ beroep. Deze week: beiaardier Danny Vandenbroucke uit Wingene bespeelt er al 8 jaar de klokken van de St.-Amanduskerk.

De 47-jarige Danny groeide op in Lichtervelde, maar woont intussen al 27 jaar met zijn gezin in Wingene. Danny startte zijn kerkloopbaan als koster-organist in ’89 in Wingene en bekleedt sindsdien ook de functie van pastoraalwerker in woonzorgcentrum Amphora. Hij is een bezige bij, want daarnaast werkt hij ook als bediende in een advocatenkantoor in Tielt. En alsof dat nog niet genoeg is bespeelt hij sinds 2008 ook nog de klokken van de kerktoren in Wingene. “De beiaardkunst is niet per se met de ‘Kerk’ verbonden, al is het wel zo dat veel beiaarden wel in kerkgebouwen hangen. De beiaard in Wingene hangt dan wel in de kerktoren, maar is eigenlijk eigendom van de gemeente. En in Tielt is de beiaard opgehangen in de Hallentoren op de Markt,” opent hij zijn verhaal.

Waarom wou je beiaardier worden? Wat was je grootste motivatie?

“Bij mijn komst naar Wingene als koster-organist werd ik door het gemeentebestuur gevraagd om de lessen beiaard te volgen in de Mechelse beiaardschool. De gemeente wou iemand hebben die paraat stond om beiaard te spelen, mocht mijn voorganger met pensioen gaan of de toren niet meer beklimmen. Want een gemeente zonder beiaardier was geen optie. Gezien mijn voorganger ook koster-organist was en daarnaast nog de beiaard bespeelde, zagen ze in mij de geschikte kandidaat. Ik ben met volle goesting ingegaan op hun vraag en begon meteen lessen te volgen. Onder meer in de Koninklijke Beiaardschool Jef Denyn in Mechelen, geroemd om zijn internationale faam. Maar voor de lessen beiaardspel ging ik geregeld naar Kortrijk ten huize van beiaardier Koen Cosaert, die destijds directeur was van de Mechelse beiaardschool. Voor klokkenkunde ging ik oefenen in de Sint-Michielstoren in Roeselare. In 2008 heb ik dus beiaardier Florent Scherpereel, die intussen al hoogbejaard was, opgevolgd.”

Beiaardier Danny Vandenbroucke uit Wingene:

Speel je soms verzoeknummers? Heb je een afspeellijst?

“Ja natuurlijk speel ik verzoeknummers. Mensen sturen mij soms een sms als ik een bespeling houd op de wekelijkse woensdagmarkt. Ook van jongeren krijg ik regelmatig aanvragen, vooral in de zomermaanden. En ik speel uiteraard werken passend voor ‘de periode van het jaar’. Bij bepaalde feesten horen ook bepaalde liederen zoals op de Vlaamse of Nationale Feestdag, tijdens de kerst- en sinterklaasperiode of in de maand mei, enzovoort.”

Welke ervaringen uit je carrière zijn je bijgebleven?

“Ongetwijfeld was dat enkele jaren geleden toen ik de vaderlandse liederen mocht spelen op de beiaard van Tielt bij de ontvangst van koning Albert II en koningin Paola. En in Wingene mocht ik mijn beiaardspelkunsten eens vertonen als aankondiging van de slotact voor de Fata Morgana-reeks. Maar er zijn zoveel kleine of grotere evenementen die me altijd zullen bijblijven.”

Beiaardier Danny Vandenbroucke uit Wingene:

Moet je vaak de toren beklimmen bijvoorbeeld om een andere melodie in de speeltrommel in te stellen die de tijd aangeeft?

“In Wingene is er nog een oude speeltrommel, maar deze is niet meer in werking. Tegenwoordig is alles geautomatiseerd en computergestuurd. Overdag zorgt deze automatisering er voor dat er om het kwartier beiaardklanken weerklinken uit de klokken. Voor concerten en bepaalde bespelingen – bijvoorbeeld op woensdag tijdens de marktdag – moet de beiaardier telkens naar de toren om manueel te spelen. In mijn geval moet ik zo’n 2 à 3 keer per week de toren beklimmen.”

Waarom staat de beiaardschool in Mechelen zo hoog aangeschreven?

“De beiaardschool beheert een museum en is en de drijvende kracht achter enkele internationale manifestaties zoals de vijfjaarlijkse Koningin Fabiolawedstrijd voor beiaardiers. De volledige beiaardcultuur werd in 1984 vanuit Mechelen voor het eerst naar Japan uitgedragen en later naar de rest van de wereld. Koningin Fabiola verleende haar naam aan de wedstrijd waardoor de internationale aandacht sindsdien ook is toegenomen. Jef Denyn richtte de beiaardschool op in 1922, die dus ook zijn naam draagt. In 1995 werd de school uitgeroepen tot Cultureel Ambassadeur van Vlaanderen en in 2004 erkende de Vlaamse Regering de unieke positie van de beiaardschool waardoor het opnieuw een bijzondere plaats toegewezen kreeg in het Vlaamse onderwijs.”

Beiaardier Danny Vandenbroucke uit Wingene:

Heb je al gehoorschade opgelopen?

“Neen, omdat ik in Wingene in een cabine kan zitten terwijl ik speel en tevens is dit een afgesloten ruimte. De klokken hangen hoger in de toren in de klokkenstoel. Koude en warmte spelen de beiaardier dan ook geen parten meer, wat vroeger wel het geval was. Zo kon mijn voorganger soms niet spelen tijdens winterdagen omdat het té koud was aan de speeltafel.”

Hebben beiaardiers een muzikale aanleg nodig? Aangezien het tegenwoordig vaak via computersystemen bespeeld wordt.

“Jazeker, muzikaliteit is zelfs van het grootste belang. Dat heb je vooral nodig voor de manuele bespelingen of tijdens concerten. Bij het automatisch spel dat computergestuurd werkt is dit inderdaad minder het geval omdat alles vooraf ingespeeld is via een piano-klaviertje. Thuis oefen ik soms op een klavier in mijn woonkamer dat aangesloten is op een computersysteem, om de muziekstukken in te studeren.”

Beiaardier Danny Vandenbroucke uit Wingene:

Wat voor een rol heeft de beiaardkunst in Wingene gespeeld?

“In Wingene was er al in 1858 een eerste beiaard. Tijdens de Eerste Wereldoorlog lag de kerk in puin door de bombardementen en dus waren ook alle klokken vernield. Na WOI werd in 1927 een tweede beiaard opgericht. In oktober 2010 was de volledige restauratie van de Wingense beiaard voltooid. Ik ben de zesde beiaardier voor Wingene. Nog een leuk weetje: de beiaard is het zwaarste van alle bestaande muziekinstrumenten. Bij de grootste exemplaren kan het gewicht van de klokken alleen al oplopen tot maar liefst honderd ton.”

Beiaardier Danny Vandenbroucke uit Wingene:

(Robin Cocle – Foto’s Danny Vandenbroucke)