Unieke kijk achter de muren van het slotklooster in Tielt

Lieven Mathys
Lieven Mathys Community KW

We vroegen aan Wouter (39) ook om zijn zoektocht in het slotklooster woorden te gieten:

Ik ben eigenlijk nog maar sinds een 3-tal jaar echt gebeten door de fotografie microbe. Alles startte na de aanschaf van een spiegelreflex camera en het besef dat ik wel wat meer wou dan enkel maar op automatische stand fotograferen. De fotografie opleiding van CVO3Hofsteden geeft me de kans om jaar na jaar via themamodules die kennis bij te spijkeren.

Een echt favoriet onderwerp of thema om te fotograferen heb ik niet. Al moet ik wel toegeven dat door mijn voorliefde voor autosport en snelle wagens je me momenteel eerder langs het asfalt of in een pitbox zal tegenkomen dan in het bos op mijn buik voor een paddenstoel of herfstlandschap.

Ik probeer echter met zoveel mogelijk dingen eens kennis te maken zo staat er binnenkort een specifieke cursus over portret- en beautyfotografie op het programma.

Het slotklooster is in Tielt zeker een bekende locatie maar toch voor weinigen echt gekend terrein. Het dolen door een verlaten en onbekend gebouw is me in elk geval wel bevallen. Zeker in een gebouw zoals dit klooster viel de toegankelijkheid nog reuze mee.

Na drie uur rondwandelen van gang naar gang had ik het idee dat ik eindelijk alle hoekjes en kanten van kelder tot zolder had gezien. Zonder ergens speciaal stil te kunnen staan en echt de karaktertrekken van de locatie te gaan zoeken. Zo bleef de ingang van het klokkenkamertje goed verborgen.

Het viel me op dat het gebouw ondanks het feit dat het toch al twee jaar leeg staat, nog in een goed onderhouden staat is. Jammer was wel dat typische eigenschappen en de ziel van het gebouw totaal verdwenen waren. Enkel de vorm van de kapel en de aanwezigheid van een kruisbeeld in elke kamer verwezen nog naar het kloosterverleden van weleer.

Het was maar op beperkte plaatsen dat er nog sporen waren die aangaven dat de bewoners wel alle voorzieningen ter beschikking hadden om een zelfredzaam leven achter de deuren van een slotklooster te leven: de bakkerij, de wasserij, de ziekenboeg of de drie stoeltjesliften die in de laatste “bewoonde” jaren van het klooster bewoond ongetwijfeld veelvuldig gebruikt werden.

Deze shoot leverde in elk geval een aangename ervaring en veel foto’s op…. het smaakt misschien zelfs naar meer.

(foto’s Wouter Meeus)

Heb je ook een passie voor fotografie en wil je die in onze rubriek Homo Fotograficus delen met onze lezers? Stuur een mailtje naar lieven.mathys@kw.be.

Schrijf je hier in op onze nieuwsbrief omtrent fotografie in West-Vlaanderen.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier