Acht maanden celstraf dreigt voor Henri d’Udekem d’Acoz

Volgens zijn advocaat heeft graaf d'Udekem d'Acoz niemand geld ontfutseld. © (Foto a-MD)
Redactie KW

Graaf Henri d’Udekem d’Acoz zou zich onrechtmatig geld hebben toegeëigend om mee te helpen landbouwgrond om te zetten in bouwgrond. Volgens het gerecht zou nonkel Henri samen met zijn ex-cliënt, notoir oplichter Hans Velle, de grondeigenaar voor 117.250 euro hebben opgelicht. Het openbaar ministerie vordert acht maanden cel voor de graaf. “De graaf ontving enkel 6.000 euro als ereloon. Dat was het”, stelt zijn Ieperse advocaat Herman Baron.

De feiten, die Henri d’Udekem d’Acoz in opspraak brengen gaan terug tot 2007. Autohandelaar Hugo Wolfcarius uit Ingelmunster wou voor hij naar Gran Canaria verkaste een flinke lap landbouwgrond omzetten in een woonverkaveling. Via via kwam hij in contact met Hans Velle. Die overtuigde de Ingelmunsternaar dat de herbestemming snel kon worden gefikst met de hulp van de graaf uit Proven. De graaf had Velle ooit vrij gepleit in een oplichtingszaak. Velle duikt in wel 136 dossiers van zwendel op. De meester-oplichter diste op dat hij nog steeds nauwe contacten met de edelman onderhield. Omdat er na vier jaar geen schot in de zaak kwam, diende de Ingelmunsternaar een klacht in. Daaropvolgend stelde het Kortrijkse gerecht een onderzoek in. Hugo Wolfcarius betaalde intussen 117.250 euro in vier schijven aan Velle en d’Udekem d’Acoz.

Fabeltjeskrant

“De graaf beweert Hans Velle niet te kennen of althans maar vaag als ex-cliënt. Geld ontvangen? De graaf weet het niet. Hij zegt dat Velle lucht verkoopt”, begon Geert Sustronck uit Harelbeke zijn betoog voor de correctionele rechtbank in Kortrijk. Hij neemt de burgerlijke partij waar voor de gedupeerde Ingelmunsternaar en zijn ouders. Meester Sustronck: “Het lijkt wel de Fabeltjeskrant wat die twee bekokstoofden. Ze kennen elkaar bijzonder goed. De opnames van telefoniegesprekken tussen hen en mijn cliënt bevestigen dat. Hans Velle is samen met Hugo Wolfcarius twee keer op het kasteel in Proven geweest, telkens met papieren om het dossier voor te bereiden.” Nog volgens meester Sustronck is er geen twijfel dat Velle en de graaf zich onrechtmatig geld toe-eigenden.

Een nevendossier is dat van de antiekzwendel. Dit ‘kleine’ dossier is met het ‘grote’ dossier van de verkaveling samengevoegd. Hans Velle schakelde ene Iskovitch, zogezegd een Russische expert van het Louvre in Parijs, in om de antiekcollectie van Hugo Wolfcarius te schatten. Resultaat: er werden 48 valse certificaten afgeleverd. De Ingelmunsternaar speelde 15.000 euro kwijt. De expert, die mee in het complot zat, was Leonard Van Wymelbeke – nu gevlucht naar Roemenië -, de compagnon van Velle. Velle en Van Wymelbeke staan dus ook voor valsheid in geschrifte terecht. Ten slotte nog eens meester Sustronck: “Ook straf: Velle, d’Udekem d’Acoz en diezelfde Van Wymelbeke gingen bij de ouders van Hugo Wolfcarius, Robert en zijn vrouw, gepensioneerd landbouwersechtpaar in Moorslede, de erfeniskwestie van grootvader Cesar regelen. Nadat het trio er Bourgondisch tafelde werd 45.000 euro betaald. Voor de rest gebeurde er niets meer.”

“Door deze zaak lijdt de graaf aan chronische nachtmerries”

De openbaar aanklager achtte de feiten bewijzen. Er is acht maanden celstraf voor d’Udekem d’Acoz en 900 euro boete, acht maanden voor Van Wymelbeke en een jaar en 6.000 euro boete voor Velle gevorderd. Herman Baron haalde alles uit de kast om Henri d’Udekem d’Acoz niet als medeplichtige te beschouwen. “Mijn cliënt is geen geldwolf. Hij is een rechtschapen man. De graaf heeft niemand geld ontfutseld. Hij heeft nooit iets van Velle ontvangen. Mijn cliënt viel uit de lucht toen Wolfcarius hem liet weten dat hij duizenden euro’s aan Velle betaalde.” Volgens meester Baron is de strafvordering “onmenselijk”. “Mijn cliënt had het einde van zijn carrière anders voorgesteld dan ongewild in een oplichting te worden meegesleurd. Het bezorgt hem chronische nachtmerries.”

Eric Boon uit Schilde pleitte voor Hans Velle de vrijspraak en in ondergeschikte orde de opslorping van straf. Hij bracht al negen jaar in de cel door. Meester Boon: “Er zijn geen afdoende bewijzen. We betwisten de tenlasteleggingen. Eigenaardig is dat Wolfcarius bleef betalen terwijl er geen prestaties werden geleverd. Vreemd dat de graaf niet ingreep wanneer hij vaststelde dat mijn cliënt zich voor advocaat uitgaf en commissies opstreek. Er bestaat geen enkel document van de betalingen.” Vonnis op 6 december.

(JPT – foto a-MD)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier